ماشین آلات مختص خارج سازی آب از پارچه
منسوجات را پس از رنگرزی و یا شستشو باید خشک نمود. این کار در دو مرحله صورت میگیرد، ابتدا بیرون کشیدن آب اضافی به صورت مکانیکی و سپس کاربرد حرارت برای تکمیل فرآیند صورت میگیرد.استفاده از حرارت برای بیرون کشیدن آب اضافی پر هزینه است و بنابر این به حداکثر رساندن کارایی وسایل مکانیکی از اهمیت زیادی برخوردار است ، راهکارهای مکانیکی عبارتند از :
- سانتریفیوژ کردن
- پرس غلتکی Magling
- روشهای مکشی
- سایر روشها
سانتریفیوژها
سانتریفیوژهای پارچه بسیار مشابه آنهایی هستند که برای نخ مورد استفاده قار میگیرند، ولی معمولا دارای قطر بزرگتر (150Cm) و با سرعت بسیار کمتری می چرخند.یک مشکل اساسی که از سانتریفیوژ کردن ناشی می شود ، تمایل به تشکیل چروک هایی است که ممکن است قابل برطرف سازی نباشند. برای پارچه های حساس ، ده دقیقه آبگیری با سرعت 350 دور در دقیقه در یک سبد با قطر 150 سانتی متر یا 400 دور در دقیقه در یک سبد با قطر 120 سانتیمتر توصیه می شود.
سانتریفیوژ کردن بر خلاف پرس غلتکی و روش مکشی تک مرحله ایی است. پارچه از طریق یک دریچه و یک قرقره که با هوای فشرده به حرکت در می آید وارد دستگاه می شود.در جریان بارگیری سبد را به آرامی می چرخانند تا توازن یکنواختی بدست آید.
برای ایمنی بیشتر یک در پوش دارای قفل داخلی برای سانتریفیوژ ضروری است، به طوری که موتور بدون قفل شدن درپوش حرکت نکند و در پوش نیز تا ایستادن کامل سبد باز نشود.
دستگاه های پرس غلتکی
دستگاه های پرس غلتکی که برای خارج کردن آب پارچه مورد استفاده قرار می گیرند مشابه دستگاه های پد هستند. تفاوت آنها این است که لازمه دستگاه های پد یکنواختی رنگ ها و تکمیل است ولی در دستگاه های پرس آبگیری مناسب حائز اهمیت است. عواملی که میزان نگهداری آب در پارچه را بلافاصله پس از پرس کردن تعیین می کنند عبارتند از :
الف ) فشار اعمال شده برو پارچه ؛ که از تقسیم مجموع بار اعمال شده بر دو سر غلتک ها محاسبه و با واحد Kg/Cm بر آورد می شود.
ب) سختی سطح غلتک ؛ در مورد پارچه های تاری پودی غلتک سختتر یعنی ، تغییر شکل کمتر ، فشار بالاتر و نگهداری آب کمتر است.
ج)ددمای آب داخل پارچه ؛ با افزایش دما میزان نگهداری آب کاهش می یابد ، که علت عمده آن پایین آمدن ویسکوزیته است که باعث می شود آب بین دو غلتک سریعتر به عقب جریان یابد.
د)سرعت پارچه ؛ افزایش سرعت تا 90 متر بر دقیقه تاثیر اندکی بر نگهداری آب میگذارد، یعنی اگر سرعت در این دامنه دو برابر شود نگهداری آب در پارچه پنبه ایی تنها 3٪ در ویسکوز 3.5٪ و در نایلون 1٪ افزایش می یابد.
ه) قطر غلتک ؛ این موضوع هم تاثیر اندکی دارد. غلتک های کم قطرتر ناحیه تماس کمتری دارند و بنابراین فشار بالاتری تولید می کنند.ولی تفاوت میان غلتک 50سانتی متری و 15 سانتری متری تنها 3 درصد کاهش نگهداری آب در دومی است.
در اکثر دستگاه های پرس غلتکی ابتدا دو سر پارچه را در بین غلتک ها قرار می دهند . این کار باعث می شود که در پارچه تغییر شکل بوجود آمده و فشار کمتری در وسط غلتک اعمال شود . یکی از پیشرفت های جالب در این زمینه ارائه غلتک هایی با پوشش بسیار انعطاف پذیر می باشد که معروفترین آنها غلتک Roberto هستند.پوشش غلتک از الیاف پوشیده شده لاستیک انعطاف پذیر تشکیل شده است که تحت فشار 7 تا 10 سانتیمتر ضخامت دارند، بنظر می رسد اینگونه غلتک های به ویژه برای پارچه های کشباف یا تاری پودی نسبتا کم تراکم کارایی خوبی داشته باشند.
آبگیر مکشی
بسیاری از پارچه هایی که در نتیجه سانتریفیوژ کردن بسیار چروک می خورند ، یا در نتیجه تحت فشار قرار گرفتن بین غلتکهای پرس آسیب می بینند ، با عبور از یک شکاف مکنده آبگیری می شوند. این روش بخصوص برای پارچه های تاری پودی فیلامنتی مناسب است . از آنجا که این نوع ماشین ها فضای اندکی را اشغال می کنند ، می توان آن ها را در جلو یک استنتر یا خشک کن سیلندری قرار داد.
طرز کار این ماشین به این صورت است که هوا از طریق شکاف از درون پارچه می گذراند ، عبور سریع هوا از داخل پارچه آب اضافی را از آن بیرون می کشد. واضح است که به حدقل رساندن نشت هوا حائز اهمیت است، به این منظور شکاف در دوطرف پارچه به وسیله طوقه های لاستیکی یا پلاستیکی پوشانده می شود. پارچه بایدقبل از عبور از شکاف و بدنبال آن عبور از یک جفت غلتک کشنده در وسط حرکت می کند.
بررسی اصول آبگیری مکشی که بیشتر برای پارچه های سلولزی مورد استفاده قرار میگیرد نشان می دهد که در این روش خروج آب بسرعت انجام میگیرد . برای اینکار لازم است پارچه به مدت 1 تا 2 ثانیه بروی شکاف باشد. برای آبگیری پارچه عرض شکاف ها عموما بین یک تا سه میلی متر است و فشار مکشی 40KPa مگر برای پارچه های بسیار متراکم، مناسب می باشد.
سایر ماشین ها
هزینه فزاینده انرژی منجر به ابتکارات جدیدی برای خارج ساختن آب منسوجات شده است. ماشینهایی که بر اساس استفاده از هوای فشرده یا بخار پر فشار برای بیرون راندن آب پارچه طراحی شده اند موفقیت اندکی داشته اند. اخیرا در روشی که در ساخت کاغذ استفاده می شود برای منسوجات استفاده می شود ، پارچه همراه یک تسمه نمدی پیوسته به دور یک استوانه مشبک حرکت می کند.
نمد محلول را جذب کرده و از پارچه جدا می شود. عمل مکش به داخل استوانه انجام میگیرد و آب داخل نمد کشیده می شود .روش عمل شاید مشابه استفاده از یک غلتک بسیار انعطاف پذیر باشد ، یعنی هنگامی که نمد و پارچه از بین دو غلتک خارج می شوند ، کاهش فشار باعث می شود که نمد انبساط یافته و محلول را از پارچه حذب می نماید.
