آشنایی با صنعت فاستونی و تولید پشم
آشنایی با صنعت فاستونی و تولید پشم
در کلیه کشورهای جهان گوسفندانی متناسب با شرایط اقلیمی آن منطقه، پرورش می یابد. در طی سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۵ تعداد گوسفندان دنیا در حدود ۹۳۰ میلیون تخمین زده می شد که در سال ۱۹۷۵ مقدار تولید پشم همراه با چربی آنها ۲۶۰۰ میلیون کیلو گرم بود، که معادل ۱۵۰۰ میلیون کیلوگرم پشم خالص است. چهار پنجم از این مقدار پشم، برای بافت پارچه مناسب می باشد. جدول شماره (۲-۱) میزان تولید پشم در میانگین سه فصل از سالهای ۷۴-۱۹۷۳، ۷۵-۱۹۷۴ و۱۹۷۵ – ۷۶ را نشان میدهد.
با توجه به منطقه بندی پشم از نظر تجارت انواع پشم های موجود که به میزان زیادی وجود دارند، به صورت زیر طبقه بندی می گردند :
- پشم مرینوس
- پشمهای دورگه : ظریف، متوسط و ضخیم
- بشمهای قالی بافی
در این طبقه بندی پشم های درجه بندی شده زیادی قرار می گیرند. به طور عام گفته می شود که پشم مرینوس دارای الیافی ظریف و کوتاه می باشند، در حالی که پشم های قالی بافی بلند و ضخیم هستند. پشم های حاصل از گوسفندان دورگه در حد فاصل بین این دو قرار می گیرند.
کشورهای تولید کننده پشم از نظر تولیدات منسوجات فاستونی
از نظر کشور انگلستان بهترین نوع پشم مناسب برای صنایع فاستونی، در کشورهای استرالياء نیوزلند، آفریقای جنوبی و آمریکای جنوبی و به طور کلی کلیه کشورهای نیم کره جنوبی، تولید می گردند. در کشور استرالیا مقادیر زیادی پشم نوع بوتانی (ناحیه ای در جنوب استرالیا) و پشم های دو رگه که برای صنایع فاستونی بسیار مناسب است و هم چنین انواع پشم های دیگر مناسب برای سایر صنایع پشمی، تولید می شود. در حقیقت بیش از هر کشور دیگر در جهان، در استرالیا پشم تولید می گردد که این مقدار حدود یک سوم تولید جهان است. حدود سه چهارم گوسفندان استرالیا از نژاد مرینوس بوده که اغلب در نواحی نیوسات ولز، کوئین لند جنوبی و ویکتوریای جنوب غربی، که از نظر آب و هوایی بسیار مناسب می باشند، پرورش می یابند. بیشتر گوسفندان کشور نیوزلند از نوع دورگه بوده که برای مصارف پشم و گوشت پرورش شوند. با این وجود پشم این گوسفندان که از نوعی با طول متوسط و ظریف می باشند، که برای صنایع فاستونی به کار می رود. حدود ۹۷ درصد کل محصول پشم نیوزلند جزو پشم های خوب برای البسه پشمی ضخیم به شمار می روند. بیشترین پرورش گوسفندان در نیوزلند در سواحل شرقی کشور و مناطق خشک تر صورت می پذیرد. کشور نیوزلند پس از روسیه سومین کشور از نظر تولید پشم در جهان بوده و پس از استرالیا از نظر صادرات پشم در درجه دوم قرار گرفته است. نیوزلند بزرگترین تولید کننده و صادر کننده پشم گوسفندان دورگه برای منسوجات پشمی می باشد.
آفریقای جنوبی، کشوری خشک بوده و برای تولید و پرورش گوسفندان مرینوس مناسب میباشد. به همین سبب مقادیر زیادی پشم برای صنایع فاستونی تولید می کند. این کشور جزو بزرگترین تولید کنندگان آن از نظر پشم مرینوس بوده و هم چنین تولید پشم مناسب برای قالی در آن نیز صورت می گیرد. پرورش بسیاری از گوسفندان در اطراف دماغه امید صورت می پذیرد که ایالت های اورنج فری و ناتال و ترانسوال در آن منطقه قرار گرفته اند. تولید کنندگان آفریقایی به علت سودآوری بیشتر، به پشم چینی با فاصله کمتر از یک سال روی آورده اند که در نتیجه پشم صارده از آفریقای جنوبی دارای الیافی بسیار کوتاه تر نسبت به تجارت پشم فاستونی در برادفورد گردید.
آمریکای جنوبی، نیز یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پشم است. از نظر کیفیت کشور آرژانتین بیشترین تولید را دارد، به طوری که پشم های صادره از این کشور اغلب مرینوس، دورگه و نوعی پشم محلی مناسب برای قالی است. پس از آرژانتین، کشور اوروگوئه قرار دارد که به تولید پشم مرینوس و دورگه ظریف پرداخته است. در این کشورها، پشم گوسفندهای دورگه زیاد بوده و تعداد گوسفندان دو منظوره بیشتر است که در درجه اول برای تامین گوشت و در درجه دوم برای پشم نگهداری میشوند. بدین سبب میزان صادرات پشم مرینوس این کشورها نسبتا کمتر می باشد. کشور آمریکا و کانادا را نیز جزو تولیدکنندگان عمده پشم مرینوس و پشم دورگه می باشند، ولی تقریبا تمام پشم تولید شده به مصرف صنایع داخلی خودشان می رسد.
کشور انگلستان تولید کننده گوسفندان برای پشم هایی با الیاف بلند و ظریف، پشم های کوتاه و پشم های ضخیم می باشد. آب و هوای انگلستان برای تولید پشم مرینوس بسیار مرطوب است. اگر چه مقادیر زیادی پشم برای صنایع پشمی و فاستونی تولید می نمایند، اما تعداد زیادی از گوسفندان برای تامین گوشت و پوست، نگهداری میشوند و نیز بسیاری از نژادهای مرغوب گوسفند برای تولید نژادهای دورگه صادر می شوند.
در کشور روسیه پرورش میلیون ها گوسقند برای تولید پشم با کیفیت های متفاوت برای مصرف داخلی انجام می شود ولی از نظر کیفیت، میزان کمی از پشم حاصله قابل مقایسه با محصول سایر کشورهای تولید کننده عمده پشم می باشد. در سایر کشورها نظير استرالیا، آلمان و اسپانیا نیز گوسفندان نژاد مرینوس پرورش داده می شوند. در حالی که در فرانسه و کشورهای اسکاندیناوی بیشتر پشم های حاصله که به مصرف صنایع داخلی می رسد، از نژادهای دورگه می باشند. پشم کشورهای آسیایی اغلب از نوع ضخیم و به رنگ های مختلف می باشند، که تنوع رنگی بسیاری در صنایع پشمی به وجود می آورند. برخی از انواع بهتر این پشم ها همچنین ممکن است مورد استفاده برای سوزن دوزی، تهیه کمربند و فرش بکار گرفته شوند که تولید نخها از آن به روش فاستونی صورت می پذیرد.
گرچه تمام پشم های فوق الذکر به مصرف صنایع فاستونی نمی رسید، اما باید در انتخاب پشم برای این منظور نیز دقت کافی نمود زیرا معمولا پشم مورد نیاز برای فاستونی باید پشم یک ساله باشد. در برخی از کشورها، به دلایل اقتصادی، پشم گوسفندان در فواصل کمتر از یکسال چیده می شود. به علاوه در بازارهای فروش پشم، نیز پشم گوسفندان ذبح شده نیز وجود دارد. طول الیاف پشم در مورد گوسفندان ذبح شده بستگی به فاصله میان آخرین زمان چیدن پشم و زمان کشتار این گوسفندان دارد که می تواند در هر زمانی از سال این کشتار انجام شود. طول الياف پشم یکی از عوامل تعیین کننده است که آیا پشم مزبور برای صنایع فاستونی اعم از روش اروپایی یا انگلیسی مناسب بوده یا اینکه بایستی برای صنایع پشمی مورد استفاده قرار گیرد.
انواع پشم
انواع گوسفندان در جهان را می توان به چهار دسته زیر که بستگی به موارد استفاده آنها دارد، تقسیم بندی نمود:
١- گوسفندان نژاد پشمی
۲- گوسفندان نژاد گوشتی
۳- گوسفندان دو منظوره
۴-گوسفندان چند منظوره که شامل گوسفندان برای تولید پوست، کود و همچنین شیر و پنیر می باشند.
ادامه دارد
The Worsted Industry, M.Varsei
