رنگرزی پلی استر میکروفیلامنت
رنگرزی پلی استر میکروفیلامنت
مشکلات عمده در رنگرزی نخ یا پارچه ی پلی استر میکروفیلامنت: مقدار رنگزای بیشتری باید برای رسیدن به شید مشابه در پلی استر معمولی استفاده شود و اینکه شکل ظاهری این نوع الیاف براق تر و شفاف تر می باشد. بنابراین همیشه شید پلی استر میکروفیلامنت در مقایسه با پلی استر معمولی روشن تر و یا کم رنگ تر خواهد بود. هرچه دنیر فیلامنت پلی استر ظریف تر باشد مقدار رنگزای مصرفی برای رسیدن به یک شید و عمق رنگی خاص افزایش پیدا می کند. رسیدن به شیدهای عمیق بر روی الیاف پلی استر میکروفیلامنت بسیار دشوار می باشد. رسیدن به رنگرزی یکنواخت در پارچه پلی استر میکروفیلامنت دشوار می باشد چون این الیاف در ساختارشان بخش آمورف بیشتری دارند به دلیل سرعت بالای حمله ی رنگزا و جذب رنگزا و نیز بزرگتر بودن سطح الیاف، این مشکل به ویژه در شروع منحنی رنگرزی در دمای 70-60 درجه سانتی گراد ایجاد می شود. پارچه ی میکروفیلامنت سرعت و مقدار شیرینکیج (جمع شدگی) بیشتری در دمای حمام رنگرزی دارد. این نوع پارچه ها ثبات تر، نوری و حرارتی پایین تری دارند. دقت کافی در مرحله ی آماده سازی از ایجاد چروک و شکستگی در مرحله ی رنگرزی جلوگیری می کند و این امر بسیار مهم می باشد.
به دلیل بزرگ تر بودن ناحیه ی سطح این الیاف موادی که بر روی این الیاف به کار برده می شوند مثل آنتی استاتیک و… نیز باید بیشتر باشد. رنگرزی پارچه ی پلی استر میکروفیلامنت به عنوان یک چالش برای رنگرزان جهت دستیابی به رنگرزی یکنواخت، با عمق رنگی بالا و نیز ثبات بالا مطرح است. هنگامی که یک درصد مشخص از رنگزا بر روی پارچه ی میکروفیلامنت و نیز پارچه با دنیر معمولی قرار بگیرد، این نوع پارچه شید رنگی را روشن تر نشان می دهد ( هم از لحاظ بصری و نیز با دستگاه). الیاف میکروفیلامنت به دلیل مساحت رویه ی بزرگتری که دارند نور را بیشتر منعکس می کنند و این باعث می شود ظاهر رنگرزی شده ی آن براق تر و روشن تر دیده شود.
پس در نتیجه این الیاف مقدار رنگزای بیشتری را برای رسیدن به شید یکسان در الیاف با دنیر معمولی نیاز دارند. به دلیل بیشتر بودن ساختار آمورف در این الیاف حمله ی رنگزا و سرعت جذب نیز در این الیاف بالاتر بوده که منجر به حصول رنگرزی نایکنواخت در ابتدای پروسه ی رنگرزی می شود، بنابراین رنگزاهای دیسپرس با قدرت میگریشن بالا برای رسیدن به رنگرزی یکنواخت در اینجا مناسب تر می باشد. رنگزاهای دیسپرس با سرعت جذب و انتشار بالا برای این نوع الیاف مناسب نمی باشند در نتیجه رنگزاهای مناسب برای این کار باید شناسایی شوند. انتخاب مواد تعاونی مناسب در حمام رنگرزی نیز می تواند خیلی از این مشکلات را حل کند. ثبات این نوع الیاف مثل شستشویی و نوری در مقایسه با پلی استر معمولی نیز پایین تر می باشد.
به دلیل بزرگتر بودن فضای سطح این الیاف احتمال از بین رفتن رنگزا نیز بیشتر می باشد، در نتیجه الیاف پلی استر میکروفیلامنت ثبات در حالت خیس پایین تری دارند. به علاوه در برابر گرما، مولکول های رنگ تمایل به مهاجرت پیدا می کنند و در نتیجه ثبات تر و خشک و نیز سایشی پایینی دارند. به منظور افزایش ثبات می توان سطح الیاف را با مواد محافظت کننده پوشش داد این کار را می توان در حین رنگرزی یا بعد از رنگرزی انجام داد، تحقیقاتی که در این بخش انجام شده است هنوز به صورت تجاری قابل استفاده نمی باشد.
در رنگرزی در ماشین جت، رنگرزی نایکنواخت در مرحله ی حرارت دادن اتفاق می افتد چون پارچه به صورت طنابی می باشد اختلاف دمای بیرون و داخل پارچه منجر به این مشکل می شود. رنگرزی پارچه ی میکروفیلامنت نسبت به دما بسیار حساس می باشد. بنابراین انتخاب نوع ماشین رنگرزی نیز بسیار مهم می باشد.
تعدادی پروسه های فیزیکی- شیمیایی در فرآیند تبدیل PET به PET-میکروفایبر گزارش شده است، که باعث بهبود افزایش عمق رنگی پارچه ی میکروفایبر بدون نیاز به افزایش جذب رنگزا می شود. با عمل کردن با مواد شیمیایی که باعث کاهش انعکاس می شوند مثل سیلیکون، فلوورکربن، رزین پلی یورتان باعث افزایش عمق رنگی می شود. با این عملیات بر روی سطح برای افزایش بی نظمی سطحی، میزان نور منعکس شده کاهش پیدا می کند ، تغییر بازتاب منتشر شده و پراکندگی آن برای شخص روبرو منجر به افزایش عمق رنگی الیاف میکروفیلامنت می شود. افزایش عمق رنگی با این روش خیلی رضایت بخش نیست. بنابراین رنگرزها هنوز مجبور به انتخاب رنگزاهای خاص برای این نوع الیاف هستند.
ادامه ی این مطلب به زودی در وبسایت قرار خواهد گرفت….